Sayin Orhan bey:

Sayin Orhan bey:

Bugunki yaziniz icin tesekkur ederiz. Bu yazilarin gunumuzde degerinin nekadar buyuk oldugu maalesef is isten gectikten sonra anlasilacaga benziyor.

Ben aylardir Baykal’in diktasindan kurtulmus bir CHP’yi kendi eliyle arkadan gelen hakiki CHP’liler birakmasi icin kampanya yurutmekteydim. Ve yazilarimi bes yildir yazdigim Yarimada gazetesi butun acikligiyle yazmama karismiyordu. Onerileri ayrica butun CHP milletvekillerine de gondermekteyim.

 

Son iki aydir Cumhuriyet’in Strateji bolumunde yazmaya basladim. Ancak Strateji ekinin iceriligi nedeniyle acik olarak Baykal’a karsi bir sey yazam dogru bulunmuyor. Ben de bunu anlayisla karsilamak zorundayim.

Dikkatimi ceken siz de yazinizda bunu cok kapali yazdiniz.

Ben bu iste yeniyim, herhalde sizin de ayni sekilde hareketinizin bir nedeni olmasi lazim diye dusunuyorum.

Oyle olsa da, butun bir milletin selametini tek kisinin tutumuna baglamis olmamiz, ve bundan kurtulma yollarini bilmemiz, bize daha buyuk sorumluluklar yuklemiyormu? Diger gobekbagli gazeteler malum, amma Cumhuriyet gbi bir gazetede neden, Baykal’in cekilme zamani geldi diye acik yazilamiyor?

Gerkenin’ Baykal cekildiginde halkin tekrar CHP’nin arkasinda olacagi, Baykal’dan kacanlarin tekrar CHP’ye geri gelecegi, “Benim arkama gelin” mesajindan kurtulan bir CHP’nin diger partilerle birlesme imkanin daha cok olacagini, konustugum herkez biliyor, bizde biliyoruz. Hatta Baykal’in ayrilmasi icin cok ileriye bile gidecek kadar caresiz hisseden yuksek seviyede degerli mevkilerde bulunmus kisiler var.

Peki neden bunlari yazamiyoruz? ne zaman bu vatani hakikaten kurtarmak fedakarligini gosterebilecegiz? Bunu nasil yapmamiz gerekiyor? Vakit cok az. Dun aksam Washington da bir toplantidaydim, konutlarin yarisi hala Baykal oldukca oy vermeyiz diyorlar!!!! Halk bekliyor, istiyor.

Ben ugrasiyorum amma tek elden ses cikmiyor!

Fikirlerinize saygim var, beni aydinlatabileceginizi dusunuyorum.

Saygilarimla,

Turgut Karabekir

  1. CHP Milletvekillerine son gonderdigim yaziyi asagida kopyaliyorum.

 

Sayın CHP Milletvekilleri:

 

Son günlerde birleşme konusu gündeme gelmiş olsa da, hiçkimsenin, içine girmiş olduğumuz durumu tamamen idrak etmiş olarak hareket ettiğini görmüyoruz. Başkanlar hala küçük hesaplarla meşgul. Çok kısıtlı ve çok değrli zamanı heba ediyorlar.

Yüz yıl evvel, gene yurt böyle bir çıkmazda iken, bugün bizi parçalamak yolunda olan ayni emperyalist güçlerin elinden, tek kişinin iradesi ve dehası ile, her zorluk yenilip, şehitlerimizin canlarını hediye etmesiyle, bu vatanın kurtulması başarılmıştı.

Yüz yıl sonra, benzeri bir çıkmazda kaderin cilvesi kurtulmamızı gene bireylerin katkısına bırakmıştır.

Bu bireysel hareket, CHP’nin yeniden yapılanması için önünü açaçak, partiden kaçanların geri gelmesini, ve bir ittifakın oluşmasını sağlayacaktır.

Sayın Deniz Baykal diktasını dağıtmalıdır. Arkamda toplanın demekten vazgeçmelidir. Yolu açmak için, başkanlığı kendi eliyle başkasına devretmelidir.

Bukadar büyük bir gayeye erişmek için yetecek,

Bukadar ufak kişisel bir fedakarlık,

Ondan doğacak bukadar büyük tarihsel bir şeref,

Seksenüç yıldır hiçkimseye nasip olmamıştı.

Bakalım, Sayın Baykal ve CHP diktası, çekilerek bu şerefe layik olduklarını gösterebilecekler mi?

Türkiye’nin alacağı yön ile tarihin akımını birkere daha değiştirmek fırsatını elinde tutan   bu bireylerin, tarihe isimlerinin nasıl yazılacağı kendi seçeneklerine bağlı.

Unutulmaması gereken, zaten kökü AKP dayanan Mumcu’nun ve/veya hala türbanı zararsız bulan Ağar’ın, son dakikada bir AKP-ANAP veya AKP-ANAP-DYP koalisyonu olasılığı.

About The Author

0 Comments