Muhalefet

23 Mar, 2006Yarımada Gazetesi Yazılarım

 

Mantık çerçevesinde düşünen ve bir gayeye doğru çalışanlar için, nefret uyandıran bir kelime!

Bir memleketin idaresi için uygulanması gerekenlere sadece partiler arası çekişmelerden ötürü hayır demek, muhalfet etmek, demokratik tutumun temelini sarsmaktadır.

Yapılan muhalefet parti saflarında oldukça, kararların çoğunluğun arzusunu yerine getirmesi, yâni demokrasiyi uygulaması beklenemez. Muhalefet anlayışı, ve iktidar kavramı, demokrasinin uygulamasında karşılaştığımız en olumsuz tutumdur.

Gaye vatanın çıkarları için doğru yolu bulmak ise, fikir alışverişi yapmak yerine, karşı çıkmak nasıl olumlu sonuç verebilir? Bütün yozlaşmalar, vatan için değil, parti için faydalı olanları yapmaktan doğmuştur.

1981’de, Ronald Reagan ABD’de başkan seçildikten sonra ekibinin yapmak istediği değişiklikler, vatan için çok faydalı olduğu halde, Demokratlar tarafından, parti saflarında oy verilerek 1993 yılına kadar önlenmişti. William Clinton başkanlığa seçilme çabasında kurnazca Reagan’ın yapmayı önerdiği değişiklikleri kendi partisi programı haline sokarak, seçimleri kazanmış ve önerilerin çoğunu ellerinde tuttukları senatodan geçimiştir.

Bu çelişki içerisinde iyi fikirlerin daima kazanacağını, aynı zamanda da parti safları oy vermenin bir ulusu nasıl oniki yıl geride bırakabileceğini görüyoruz.

Hangi parti iktidarda olursa olsun, Muhalefetin ve iktidarın aldığı kararların parti saflarında olması hangi mantığa sığar? Yapılan işlerin hiçbirinde de mi karışık fikirler olamaz? Parti safı oyu verenlerin hiçbirinin de mi vıcdanı yoktur? Sandalye sevgisi ve çıkarları, bukadar mı bir kişinin onurunu, dürüstlüğünü, kendsini satmasına neden olabilir? Vazifeye geldikleri zaman vatana hizmet edeceklerine dair ettikleri yeminin, oy verenlere verdikleri sözün, hiçbir değeri yokmudur?

Vaktiyle bir arkadaşa herşeye itiraz ettiğinden ötürü Muhalefet adını takmıştık. Bu kelime olumsuz yaklaşımın en açık ifadesidir.

Bu tutumda olanlar, yapıcılıktan, mantıkdan, konumuzda, Vatana hizmet arzusundan uzak, yolunu şaşırmış zavallılardır. Bu zavallılardan oluşan partiler de Vatana faydası olmayan, sadece parçalıyıcılık yapan, luzumsuz topluluklardır.

Hiç şüphe yok ki, düşünür halk, bu tür kişilerden, partilerden, tutumlardan bıkmıştır. Yurdun gitemekte olduğu yönde başarısız muhalefetler değil, mantıklı, yapıcı, yol gösterici, itidal sahibi, fikir, bilgi ve iyi niyetle, vatan için çalışan kişiler istiyoruz.

Köhnemiş Muhalefet kafalarının gitmelerini, yerlerini mantık ve doğruluğa bırakmalarını istiyoruz.

Önümüzdeki zor günlerde bu kokmuş kafalara yer yoktur, olamaz, olursa sonumuz iyi biryere varmaz.

Yıllardır başkanlık sancıları ile kıvranan CHP nin bu hastalıktan bir an evvel kurtulması, yurtta layik olduğu mevkii geri alması, birleşmeye öncülük etmesi, kaçınılmaz bir ihtiyacımızdır.

İçinde bulunduğumuz parçalanmış durumdan herhangi bir başarıyla çıkacağımızı düşünmek, hayalperestlik bile değil, düpe düz aptallıktır. Bu düşünce tarzı başımıza büyük sıkıntılar getirebilir.

Sayın eskimiş başkanlar, hiç vakit geçirmeden istifa ediniz.

Sayın parti ileri gelenleri, parti isimlerini birtarafa bırakarak, bir bayrak altında, bir kere için de olsa, Vatan için birleşiniz, başka çıkar yolumuz kalmamıştır.

AKP kendi kuyusunu kazıyor olabilir. Unutmamamız gereken AKP nin nerede olcağı değil, diğer partilerin kendi kuyularını çoktan kazmış olmaları ve bu yüzden AKP nin azınlık oyuyla, çoğunluğu idare etmek durumunu ele geçirmiş olmasıdır.

Sorun kendi kuyularını kazıp içine düşmüş olanların oradan nasıl çıkacaklarındadır.

Var olabilecek gücü parçalamış olanlar bilmelidirler ki, başkasına itham etmek oyunuyla hiçbiryere varılamaz.  Vatan sizden tutumunuzu değiştirmenizi bekliyor.

About The Author

0 Comments